İstanbul Surları, İstanbul’un çevresinde bulunan, Bizans zamanında
yapılmış şehir duvarlarıdır. İstanbul’un etrafını çeviren surlar tarihte
7. yy.dan başlayarak inşa edilmiş, yıkılmalar ve yeniden yapmalarla
dört defa elden geçmiştir.
Son yapımı MS 408′den sonradır. II. Theodosius (408-450) zamanında
İstanbul surları Sarayburnu’ndan Haliç kıyısı boyunca Ayvansaray’a bu
taraftan, ve Marmara kıyısı boyunca Yedikule’ye, Yedikule’den
Topkapı’ya, Topkapı’dan Ayvansaray’a uzanıyordu.
Tarihçesi
Yapımına İmparator II. Theodosius Praefaectus Anthemios tarafından 413
yılına doğru başlanmıştır. İstanbul surlarını geçebilen tek kuvvet II.
Mehmet önderliğindeki ordudur. Atilla’nın idaresindeki Hunların şehri
tehdit ettiği bir sırada Praefactus Konstantinus Kyros suraların önüne
ikinci bir duvar daha yaptırmıştır.
Sayıları 96 olan kuleler değişik biçimde inşa edilmiştir. Bunlardan 74′ü
kare, biri beşgen ,5′i altıgen, 2’si yedigen ve 14′ü sekizgendir.
Kulelerin içinde en üst kısımları tonoz örtülü birer kat bulunur. İznik
surlarında da olduğu gibi, bu üst kat odaların duvarlarında evvelce
fresko tekniğinde yapılmış Aziz resimleri yer alıyordu. Kulelerin
uzunluğu her yerde aynı değildir. Marmara’dan Tekfur Sarayı’na kadar
birkaç metrelik farklılıklar görülebilmektedir.
Kara tarafı surlarının dışa açılan birçok kapıları vardır. Bunların bir
kısmı halkın girip çıktığı kapılar olup tehlike anlarında örülerek
kapatılıyordu. Aralarda ikinci derecede önemli bazı askeri kapılar da
vardı. Bu kapıların en önemlisi daha önce Zafer Yolu’nun başlangıcı
olarak da kullanılan Altın veya Yaldızlı Kapıdır.
Burç, duvar ve kapılardaki kitabelerde duvarın tarihçesi yazar.
İstanbul’un uzun süre fethedilemeyen efsanevi bir şehir olmasının en
büyük sebebi çevresini kuşatan surlardı. Zamanında başka hiçbir yerde bu
kadar sağlam savunma sistemi bulunmamaktaydı. Uzunluk bakımından
erişilmez olmasına rağmen Çin Seddi bile savunma açısından İstanbul
surlarının yanına yaklaşamıyordu.
Karada 6492 m Marmara ve Haliç kıyılarında 820m uzunluğundaki surlar
birkaç kademeden oluşurdu. En önde Bizans’ın mobil kuvvetleri savunur,
arkasında 20 m genişlik ve 7.5 m derinliğindeki su dolu hendekler
bulunurdu. Bunların arkasında mızraklı askerlerin beklediği savunma
mazgalları vardı. Savunma mazgalları geçildiği takdirde 5-7 m
yüksekliğindeki orat surlara gelinirdi. Osmanlı Ordusu orta surlar
önünde çok sayıda kayıp vermişti. En arkada ise 12-13 m yüksekliğinde
asıl surlar bulunurdu. Asıl surlar üzerinde bekleyen askerler hiçbir
canlının sur dibine yaklaşmasına izin vermezdi.
Duvarlar ve burçlar
Surların uzunluğu 22 km.dir. Haliç surları 5.5 km., kara surları 7,5 km. Marmara Surları 9 km.dir.
Kara surları üç bölümden oluşur. Hendek, dış sur,iç sur. Hendekler bugün
tarım alanı olmuştur. Sura bitişik ve 50 m. aralıklarla kara surları
tarafında, birçoğu yıkılmış, çatlamış durumda 96 burç bulunmaktadır. Bu
burçlar, boydan boya uzanan sur duvarlarından 10 m.lik çıkıntıda,
çoğunlukla kare planlı ve 25 m. yüksekliğindedir.
Pencereleri, tonozları, kapıları vardır. İç surlarla dış surlar arasında
kapı ve merdiven bulunur. İç surlar ve burçlarda kefeki taşı ve tuğla
kullanılmıştır. Dış surlar ise sandık vaya kazamat duvardır. Dış
surlarda daha küçük ve büyük burçlar arasına gelmek üzere küçük burçlar
vardır. Bütün bu hendek, burç, dış ve iç surların toplam eni 70 m.dir.
Surların içinde dehlizler ve küçük oyuklar vardır.
Marmara ve Haliç surlarının önündeyse hendek ve dış sur yoktur. Bu
surların kalınlığı 5 m., yükseklik 15 m.dir. Burçlar 20 m.dir, Marmara
tarafında 103, Haliç tarafında 94 Burç vardır. Marmara tarafı surları
boyunca Banliyö Treni çalışmaktadır.
Bu burçlardan bazıları tarihi ün taşır: Yedikule, Sulukule, Anemas,
İsaakios, Mermerkule, Arapkule gibi. Bunların çoğu zindan, hapishane,
darphane olarak kullanılmıştır.
Kapılar
İstanbul surları boyunca anakapı ve yankapılar vardır. Kapılar, duvarda 5
m. genişlikteki bir kemer altındadır. Anacaddelerin geçtiği Topkapı ve
Edirnekapı dışındaki kapılar yan yana iki arabanın geçemeyeceği kadar
dardır.
Bu kapıların mermer kaplı içleri, ahşap kapıları vardı. Sur üstüne
çıkmak için yapılmış merdivenler kapıların iç tarafında sağda ve
soldadır. Kapı duvarları içindeki boşluklarda, anakapının kapatılmasında
kullanılan demirkapı yahut parmaklıklar bulunurdu. Ayrıca anakapıların
bazılarında bir dışkapı olurdu. Bunların birçoğu tarihte kaybolmuştur.
Bazı kapılar üzerinde kitabeler durmaktadır, ama bunlar Osmanlı’dan
kalmadır. Dış kapıyla iç kapı arası 25 m.dir.
Topkapı Sarayı kapısından başlayarak Haliç’e, buradan Yedikule’ye ve
tekrar Topkapı Sarayı’na dolanan duvarların kapıları şöyledir:
- Topkapısarayı kapısı
- Ahırkapı
- Fenerlikapı
- Küçükayasofyakapısı
- Bukalonkapı
- Balıkhanekapısı
- Odunkapısı
- Manganakapısı
- Gülhanekapısı
- Kadırgakapısı
- Çatladıkapı
- Kumkapı
- Yenikapı
- Samatyakapısı
- Narlıkapısı
- Yedikulekapı
- Belgradkapı
- Silivrikapı
- Mevlanakapı
- Topkapı
- Edirnekapı
- Eğrikapı
- Ayvansaraykapısı
- Atikmustafakapısı
- Balatkapısı
- Fenerkapısı
- Yeniayakapı
- Ayakapı
- Cibalikapısı
- Unkapanıkapısı
- Ayazmakapısı
- Odunkapısı
- Balık pazarıkapısı
- Yenicamikapısı
- Bahçekapısı
- Avcılarkapısı
- İmparatorkapısı
- Zindankapısı
- Sirkecikapı
- Yalıköşkü
İstanbul surlarında 50 kapı ve 300 burç vardır ve bir kısmı
kaybolmuştur. Dış kent Galata tarafındaki surların da kapıları vardı:
Kurşunlumahzen, Karaköy, Balıkpazarı, Yağkapanı, Kürkçükapı, Azapkapı.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder